Czym dokładnie jest łupież?
Łupież jest wywoływany przez nadmierny namnażanie grzybów z rodziny Malassezia. Zjawisko to pociąga za sobą zbyt szybkie odnawianie się komórek naskórka, gromadzących się na skórze głowy, tworząc sporej wielkości łuski, które odczepiają się, lub łuski przylegające, o tłustym wyglądzie i barwie szaro-żółtej. Może im towarzyszyć silne podrażnienie skóry głowy oraz mniej lub bardziej intensywne swędzenie. Łuski są widoczne we włosach oraz, najczęściej, spadają na szyję i ramiona, szczególnie podczas czesania. Zmęczenie, stres, zanieczyszczenia, zima są czynnikami, które mogą ułatwiać lub nasilać mnożenie się drożdżaków Malassezia, a więc pojawianie się łupieżu.
Wyróżnia się zasadnicze odmiany tej choroby:
• Łupież pospolity (zwykły) - czyli łupież owłosionej skóry głowy z mniej nasilonym łojotokiem. To właśnie w tej odmianie mamy do czynienia z białymi fragmentami naskórka widocznymi we włosach i na ubraniach. Poza tym w niektórych przypadkach (gdy proces chorobowy jest nasilony) na skórze głowy pojawiają się białe strupy. Jak sama nazwa wskazuje, jest to najczęściej występująca odmiana choroby.
• Łupież łojotokowy (tłusty) - któremu towarzyszy nasilony łojotok i żółtawe strupy tworzące się na skórze głowy. W tym przypadku pojawiają się także objawy stanu zapalnego oraz silne swędzenie, a skóra twarzy staje się wyraźnie lśniąca i tłusta.
• Łupież biały-czyli łupież skóry gładkiej, w którym złuszczanie pojawia się głównie na twarzy i kończynach. Ta dolegliwość zdarza się przede wszystkim u dzieci.
• Łupież pstry – jest spowodowany zakażeniem grzybem Malassezia Furfur i charakteryzuje się występowaniem na klatce piersiowej, szyi, kończynach górnych jasnobrązowych plamek z delikatnym złuszczaniem, które maja tendencję do zlewania się i odbarwiania pod wpływem słońca.
Za czynniki sprzyjające rozwojowi tej choroby uważa się:
• zaburzenia hormonalne
• osłabienie organizmu
• niski poziom higieny osobistej
• alergie
• stres
• przemęczenie
• nadmierne spożywanie cukrów, tłuszczów nasyconych i skrobi
• predyspozycje genetyczne
• nadmierne używanie żeli i lakierów do włosów
• niewłaściwe używanie produktów koloryzujących do włosów
• niedokładne spłukiwanie włosów po umyciu
• zbyt rzadkie mycie włosów
I co dalej?
Okazało się, że największym sprzymierzeńcem w walce z łupieżem są szampony dermatologiczne. Osoby mające łupież wskazały na łatwość ich użycia w porównaniu z produktami takimi jak roztwory, kremy czy pianki. Szampony oczyszczają włosy i usuwają zbędny tłuszcz ze skóry głowy, a jednocześnie eliminują jej główny problem, czyli łupież.
Z łupieżem białym poradzą sobie odpowiednie kremy nawilżające, oliwa z 3% kwasem salicylowym, a także właściwe szampony. Pomijając leki czy szampony, które zaleci nam dermatolog, możemy wspomóc leczenie eliminując z diety cukry proste, tłuszcze nasycone, sól i środki konserwujące i wzbogacić naszą dietę o produkty zawierające witaminy (szczególnie A, E oraz z grupy B), a także minerały (zwłaszcza selen i cynk), należy również zadbać o higienę osobistą i prawidłowe nawadnianie.
Wybierając szampon przeciwłupieżowy należy zwrócić uwagę, czy jest przeznaczony do łupieżu suchego, czy tłustego. Niektóre szampony mają więcej niż jedną substancję czynną i mogą zwalczać oba rodzaje łupieżu – są pomocne szczególnie dla osób, które nie potrafią jednoznacznie określić, jaki mają rodzaj łupieżu. Przy łupieżu suchym zalecane są szampony przeciwłupieżowe zawierające smołę pogazową (dziegcie stosowane na jasnych włosach mogą im nadawać brązowy odcień), sól cynkową pirytionu, kwas salicylowy, siarczek selenu, siarkę, kosmetyki nawilżające oraz oliwę z 3-procentowym kwasem salicylowym. Szampony z dodatkiem oczyszczonej smoły pogazowej (w stężeniu 0,5%) służą zwalczaniu łojotoku i łojotokowego zapalenia skóry. Zwykle zaleca się stosowanie ich w odstępach trzydniowych, co skutecznie wpływa na usuwanie nadmiaru łoju i złuszczeń naskórka.
W celu rozpoczęcia walki z łupieżem, najlepiej jest wybrać się do apteki i zakupić odpowiedni szampon przeciwłupieżowy do mycia głowy. Powinien on zawierać:
Łupież - domowe sposoby:
Soda pomaga oczyścić skórę głowy z łupieżu. Na dłoń wylej szampon, który stosujesz, i wsyp do niego łyżeczkę sody oczyszczonej. Następnie mieszanką umyj głowy. Rezultaty będą widoczne natychmiast.
Skutecznym rozwiązaniem w walce z łupieżem jest również zastosowanie żelu aloesowego. Nałóż go na skórę głowy i pozostaw na 15 minut. Aloes jest świetnym środkiem, który nie tylko oczyszcza, lecz również regeneruje skórę. Świetnie radzi sobie także z usuwaniem łupieżu ze skóry głowy.
Ocet jabłkowy to kolejny cudowny środek na walkę z łupieżem. Jest on bogaty w potas i enzymy, które redukują łupież i sprawiają, że skóra głowy przestaje swędzieć. Jest wiele sposobów na wykorzystanie octu jabłkowego w kuracji przeciwłupieżowej. My proponujemy najprostszy. Przez około 5-7 minut wmasowuj ocet jabłkowy w skalp. Pomoże ci on pozbyć się martwych komórek naskórka, które blokują meszki włosowe i powodują powstawanie łupieżu.
Najczęściej występujące substancje to siarczek selenu, pirytonian cynku, kwas undecylenowy, piroktolamina oraz imidazole takie jak: klotrimazol, ketokonazol, flutrimazol, bifonazol, mikonazol, climbazol oraz cyklopiroksolamina. Ich mechanizm działania polega na zmniejszaniu ilości występujących na skórze głowy grzybów. Poniżej krótka charakterystyka wybranych substancji:
